Mur przez dziesięciolecia narażony był na szkodliwe działanie czynników atmosferycznych, leży też w bezpośrednim sąsiedztwie drogi wojewódzkiej nr 357.
W ostatnim czasie dodatkowy wpływ na zawalenie zabytkowego muru miały intensywne zjawiska atmosferyczne oraz inwestycje okołodrogowe i nasilone drgania podłoża przekazywane z drogi wojewódzkiej obciążonej ciężkim ruchem kołowym, które gwałtownie pogorszyły stan techniczny zabytku. Woda poprzez proces powolnej translokacji, doprowadziła do osunięcia ziemi z wewnątrz, wypchnięcia muru na zewnątrz, w efekcie powodując katastrofę budowlaną.
Klasztor, jak i mur obronny przetrwał II wojnę światowa bez większych uszczerbków, był zadaszony, w budynkach mogła być prowadzona działalność edukacyjna. W latach powojennych zabudowania konsekwentnie niszczono, przed całkowitą degradacją zabytek uchroniło przejęcie pieczy Konserwatora Zabytków we Wrocławiu i wpis do rejestru. Decyzją Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu – Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia 13 listopada 1956 r. zespół klasztorny wraz z murami został wpisany do rejestru zabytków Województwa Dolnośląskiego.
Mur ma około 85 m długości. Jego wysokość to 4 m a grubość 0,6 m. Szacuje się, że powstał na przełomie XVII i XVIII wieku jako część okalająca wzniesiony w XIII wieku klasztor Magdalenek fundowany przez Jadwigę Śląską. Mur zbudowany został z kamienia polnego na zaprawie.
Samoistnemu zawaleniu uległo ok. 17 m muru całkowicie blokując pas drogi wojewódzkiej. W trakcie prac porządkowo – zabezpieczających zawaleniu uległo kolejne 7 m. Szacunkowy koszt natychmiastowych do wykonania prac zabezpieczających wynosi ok. 50 000 zł. Koszt odbudowy wyżej wymienionego fragmentu muru ocenia się na kwotę około 700 000,00 zł.
W celu wyeliminowania potencjalnego zagrożenia należy zaznaczyć, że zagrożone części murów klasztornych wymagają pilnych prac konserwatorsko-remontowych na kwotę 1 mln zł.
Na skutek katastrofy zatrzymano ruch na drodze wojewódzkiej nr 357 w kierunku Zebrzydowej i drogi krajowej 94. Zamknięcie drogi wojewódzkiej powoduje liczne problemy w funkcjonowaniu miasta, występują duże utrudnienia w funkcjonowaniu mieszkańców, instytucji i przedsiębiorców.
Gmina Nowogrodziec regularnie ubiegała się o dofinansowanie renowacji zabytkowych murów obronnych i klasztornych w ramach konkursów organizowanych przez MKiDN oraz Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego. W latach 2009– 2015 wykonano prace remontowo – konserwatorskie i ratunkowe murów klasztornych i muru obronnego łącznie wydatkowano ponad 802 000 zł. uzyskując dofinansowanie jedynie w kwocie 145 000,00 zł. W zakres wydatków wchodzi kosztowna dokumentacja projektowa.
W roku bieżącym dokumentacja naprawy muru została przygotowana, jednak prac nie zdołano wykonać przed katastrofą ze względu na długi proces uzgadniania i zatwierdzania dokumentacji.
W świetle obowiązującego prawa (ustawy o drogach publicznych) odstępstwo od zasady uzyskania decyzji na zajęcie pasa drogowego na cele niezwiązane z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu można uzyskać jedynie w przypadku konieczności usunięcia już zaistniałej awarii.
Ze względu na historyczne, społeczne i kulturowe znaczenie zabytku dla gminy Nowogrodziec i dziedzictwa Dolnego Śląska odbudowa stała się celem priorytetowym. Burmistrz Nowogrodźca Robert Relich wystąpił z prośbą o pomoc finansową w odbudowie do wojewody dolnośląskiego, marszałka województwa dolnośląskiego oraz ministra kultury i dziedzictwa narodowego.