Moda karnawałowa w bolesławieckim Muzeum

Na ekspozycji zaprezentowano oryginalne stroje, głównie bogato zdobione suknie, wyszywane brokatami i koralikami oraz akcesoria balowe z różnych epok. Do najciekawszych egzemplarzy należy błękitna suknia z karczkiem ozdobionym szkiełkami wykonana w Paryżu oraz suknia wieczorowa z rękawami z czarnych piór z ok. 1960 r. Wyjątkowo prezentuje się także typowy karnawałowy kostium hiszpański z 1 ćw. XX w., nawiązujący do tradycji corrid.

Niezwykle interesujące są także dodatki: torebka ze złotej skórki projektu Palomy Picasso oraz buty: szpilki z czarnej satyny i srebrnej skórki Manolo Blahnika czy szpilki z czerwonej satyny i plastiku St. Laurenta.

Ekspozycję dopełniają ryciny pokazujące ciekawe propozycje XIX-wiecznych kostiumów maskaradowych, pochodzące m.in. z prasy modowej oraz ulotek i poradników. W prezentowanych projektach można dostrzec fascynację przyrodą, postaciami historycznymi oraz bohaterami utworów literackich i scenicznych, a nawet osiągnięciami techniki. W Muzeum Ceramiki pokazano m.in. grafiki z projektami stroju w formie wieży Eiffla oraz kostiumów szarotki, maku czy ptaków: kruka i nietoperza.

Bale kostiumowe, organizowane w karnawale przeznaczone były początkowo wyłącznie dla przedstawicieli arystokracji. W XIX w. stały się popularne w szerszych kręgach społecznych, dzięki czemu w modzie karnawałowej pojawiły się nowe trendy.

Szyciu kostiumów poświęcano wiele czasu i uwagi, wystąpienie w oryginalnym stroju stawiano sobie za punkt honoru. W prasie modowej publikowano liczne propozycje, które mogły stanowić inspirację dla uczestników maskarad, pojawił się także na rynku specjalne broszury i poradniki.

W strojach nierzadko występowały motywy tureckie, weneckie, elementy dawnej mody dworskiej czy stroje pastoralne. Nowe elementy w modzie karnawałowej pojawiły się po okresie wzmożonych wypraw badawczych i odkryć archeologicznych oraz w miarę poznawania odległych cywilizacji, np. starożytnej Mezopotamii, Indii, Japonii. Wystawa prezentowana w Muzeum Ceramiki pokazuje jednak, że inspiracją mógł stać się tak naprawdę każdy element otaczającego świata – rzeczywistego czy wyobrażonego.

Wystawę przygotowano ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Ekspozycję można zwiedzać do końca marca 2015 r.