kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
Bolesławiecki magistrat od lat czterdziestych XIX wieku konsekwentnie kształtował zieleń na obszarach promenady, a później w obrębie Rynku. Wzorowanie się na założeniach wrocławskich czy legnickich świadczy o wysokich aspiracjach mieszkańców miasta. Bolesławiecka promenada była jednym z wcześniejszych założeń tego typu na Dolnym Śląsku. Na promenadzie bolesławieckiej, podobnie jak w innych miastach śląskich, wzniesiono też wiele reprezentacyjnych budowli użyteczności publicznej i budynków prywatnych, nawiązując do idei ringu, zrealizowanej z powodzeniem w Wiedniu. Jednak założenie to wyróżnia się na tle innych poprzez swoją skalę, konsekwencję w wykonaniu oraz bogaty program reprezentacyjny i dydaktyczny, nawiązując tym samym do swej słynnej poprzedniczki - promenady wiedeńskiej.
Niestety, w latach powojennych teren promenady ulegał powolnej degradacji. Chęć przywrócenia założeniu dawnego znaczenia i odtworzenia przestrzeni spokojnego wypoczynku oraz bogactwo zasobów botanicznych zadecydowały o włączeniu promenady i Rynku do programu rewitalizacji, realizowanego w latach 2007-2010.
Włączenie promenady w program rewitalizacji przywróciło temu najważniejszemu zabytkowi sztuki ogrodowej Bolesławca jego historię oraz wartości estetyczne, kompozycyjne i rekreacyjne. Promenada i Rynek, wpisane do rejestru zabytków, wraz z programem rewitalizacji, zostały zabezpieczone przed degradacją, podniesiony został ich poziom atrakcyjności wypoczynkowo rekreacyjnej i turystycznej. Dzięki realizacji projektu zostały odnowione tereny zieleni oraz przestrzeń parkowa, stworzono też możliwości szerszego wykorzystania promenady i oferty obiektów znajdujących się na tym obszarze.
Stan plant, przed rozpoczęciem programu rewitalizacji, nie pozwalał na wykorzystanie
w pełni potencjału tego cennego obiektu. Duży problem stanowił niepełny układ komunikacyjny, zły stan nawierzchni większości alei parkowych (nawierzchnie asfaltowe, kostka, płyty betonowe) i niewielka ilość małej architektury. Poważną kwestię stanowił stan murów obronnych, natomiast szata roślinna była w dużym stopniu zubożała.
Projekt rewitalizacji plant został oparty na planach promenady z lat 1904 - 1930: odtworzony został układ komunikacyjny, zachowane zostały pierwotne założenia krajobrazowe lub geometryczne, odtworzono skład gatunkowy roślin lub wprowadzono stosowaną ówcześnie roślinność. Zaprojektowano jednolite nawierzchnie z kostki granitowej oraz elementy małej architektury i wyposażenia.
W Rynku wykonano nowoczesną fontannę z zastosowaniem efektownego podświetlenia oprawami montowanymi w nawierzchni oraz wprowadzono małą architekturę. Posadzono 36 drzew z gatunku surmia bignoniowa (odmiana złocista z 1877 roku) w wyznaczonych, iluminowanych kwaterach.
W projekcie rewaloryzacji szaty roślinnej kierowano się ideą tzw. nurtu zachowawczego, tj. łączeniem rozwiązań krajobrazowych i geometrycznych. Rozwiązania krajobrazowe (formy nieregularne, kaskadowy układ zieleni) zastosowane zostały na odcinku plant przy ul. Grunwaldzkiej, na terenie ogrodu przy Muzeum Ceramiki oraz na obszarze parku nad Stawem Miejskim. Układy symetryczne zostały zaprojektowane przed Miejskimi Zakładami Kąpielowymi, przed budynkiem teatru, na skwerze przy ul. Kościelnej, przy pomniku Kutuzowa oraz na dwóch niewielkich skwerach przy ul. Kubika. Przy tej ostatniej ulicy zostało odtworzone też niezwykle efektowne tarasowe założenie ogrodowe. Program rewitalizacji objął również pielęgnację cennego, zachowanego drzewostanu.
W ramach projektu wykonano 94 000 nowych nasadzeń. Wśród nich znalazły się: drzewa liściaste - klony pospolite w trzech odmianach, klon srebrzysty, kasztanowce białe, graby pospolite, głogi pośrednie, buki pospolite, jesion wyniosły, jabłoń ozdobna, dęby szypułkowe i czerwone, wierzba płacząca i lipy: drobnolistne i krymskie (razem 140 szt.), drzewa iglaste - żywotnik zachodni (25 szt.), krzewy liściaste - derenie białe, irgi, hortensje, suchodrzew chiński, laurowiśnia wschodnia, różaneczniki, róże parkowe i okrywowe, tawuły wczesne, śnieguliczki białe, tamaryszek i kilka gatunków kaliny (31 928 szt.). Wśród posadzonych pnączy można zobaczyć powojniki, bluszcz pospolity i różę pnącą (12 447 szt.), wśród krzewów iglastych - świerk biały oraz różne gatunki i odmiany cisów (3 602 szt.), wśród bylin - pięciorniki trójząbkowe, bergenie sercowate, funkie, liliowce ogrodowe i rdzawe, kosaćce żółte, języczki wąskogłówkowe, szałwię lekarską i jukę karolińską (5 154 szt.) oraz wśród roślin rabatowych - pelargonie, begonie, pacioreczniki i aksamitki wyniosłe (1 950 szt.). Jako element wspólny dla wszystkich kompozycji geometrycznych zastosowano niskie żywopłoty bukszpanowe (38 932 szt.).
Wartość projektu „Poprawa atrakcyjności i wizerunku Starego Miasta - II etap renowacji płyty głównej Rynku oraz plant miejskich”, współfinansowanego przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa Dolnośląskiego na lata 2007-2013 wyniosła: 6 640 022,80 zł. Projekt otrzymał dofinansowanie w wysokości: 3 911 637,44 zł. Wdrażany był w ramach priorytetu 9. Odnowa zdegradowanych obszarów miejskich na terenie Dolnego Śląska (Miasta), działanie 9.1. Odnowa zdegradowanych obszarów miejskich w miastach powyżej 10 tysięcy mieszkańców.
