17 maja 2006 r. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie podtrzymał argumenty prawne podniesione przez Gminę Miejska zarówno w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, jak i w skardze kasacyjnej i uchylił rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.
Przypomnę, że 26 stycznia 2005 r. Rada Miasta Bolesławiec podjęła uchwałę w sprawie przyjęcia Kodeksu etyki radnego Rady Miasta Bolesławiec. Wojewoda Dolnośląski podjął w dniu 21 lutego 2005 r. w stosunku do tej uchwały rozstrzygnięcie nadzorcze, w którym stwierdził nieważność powyższej uchwały.
8 marca 2005 roku pełnomocnik Gminy Miejskiej Bolesławiec złożył skargę na to rozstrzygnięcie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. Sąd Administracyjny w wydanym w dniu 21 listopada 2005 roku wyroku oddalił skargę Gminy Miejskiej Bolesławiec.
25 stycznia 2006 r. Gmina Miejska Bolesławiec wniosła skargę kasacyjną na rozstrzygnięcie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego do Naczelnego Sądu Administracyjnego, W skardze podnoszono m. in. że „...art. 18 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym dopuszcza prawne domniemanie właściwości rady do podjęcia uchwały w sprawie przyjęcia zespołu zasad etycznego zachowania się ( postępowania) radnych przy podejmowaniu działań (zbiorowych oświadczeń woli) w postaci uchwał, wywierających skutki prawne i społeczne na zewnątrz w sferze publicznoprawnej…”
Uchylenie rozstrzygnięcia nadzorczego Wojewody Dolnośląskiego oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu spowodowało, że uchwała nr XXX/300/05 Rady Miasta Bolesławiec z dnia 26 stycznia 2005 r. w sprawie przyjęcia Kodeksu etyki radnego Rady Miasta Bolesławiec stała się prawomocna i obowiązująca.
Kodeks etyki radnego Rady Miasta Bolesławiec jest zbiorem zasad i wartości etycznych, wyrażających standardy postępowania na rzecz realizacji szeroko rozumianego interesu publicznego.
Kodeks wyznacza zasady postępowania radnych w związku z wykonywaniem przez nich zadań publicznych oraz niezwiązanych bezpośrednio z ich wykonywaniem, a mającym wpływ na zaufanie obywateli do działania instytucji publicznych.
